Wyroby ceramiczne stanowią niewątpliwie jeden z ważniejszych elementów dorobku ludzkiego. Wystarczy wejść do pierwszego lepszego muzeum, aby dostrzec w jego gablotach rozmaite formy pozostałości naczyń z dawnych epok. To ślady czasów, w których żyli nasi przodkowie, przejaw kultury w prastarym wydaniu, relikty przeszłości, dowody na to, jak wyglądało codzienne funkcjonowanie kiedyś. Obecnie jednak wyroby ceramiczne nadal są produkowane i dziś można śmiało mówić o ich wytwórstwie masowym. Proces klasyczny takiej produkcji opiera się na podobnych zabiegach, jakie realizowane były przez ludzkość wieki temu, kiedy to powstawały pierwsze obiekty z ceramiki.
W praktyce, chodzi o dokładne, specjalistyczne wymieszanie surowców wchodzących w skład procesu wypalania ceramicznego. Później z tak powstałej mieszanki tworzy się określoną formę, a następnie poddaje się ją wysuszeniu, a później wstawia do pieca, gdzie pod wpływem kilkuset stopni celsjusza następuje wypalenie. Wypalać wyroby ceramiczne można jednorazowo, a czasem niezbędne jest przeprowadzenie tego zabiegu kilka razy. Do wyrobu takich naczyń, ozdób i akcesoriów stosuje się bardzo rozległą gamę surowców, w tym borki, węgliki, tlenki aluminium, cyrkonu, tytanu, skalenie, kwarce, glinę, kaolinity, azotki, siarczki.